Tuesday 28 September 2010

Purple Attack!


Σήμερα είχε shopping therapy. Σοβαρό θέραπι.
Έχω καιρό να βγώ από το σπίτι πολλές ώρες, οπότε το σερί 8-1μμ ήρθε κάπως... παρόλα αυτά όργωσα κανονικά την πόλη. Πρώτα για ορισμένες δουλειές, μετά που έψαχνα για supplies (θα δείτε γιατί ;) ), και τέλος για να αποκτήσω τα τρία κουβάρια της φωτογραφίας. Είναι φανερό, πολύ μώβ πέφτει, προς τι όμως η αγορά τους;


Το μεγαλύτερο από τα τρία - ναι αυτό το πολύχρωμο - είναι το τελευταίο (ελπίζω!) κουβάρι που χρειάζομαι για μια τσάντα που είναι τελειωμένη εδώ και μιάμιση εβδομάδα. Δηλαδή τι τελειωμένη, της λείπουν η γλώσσα και τα λουριά της πλάτης. Τα οποία ευελπιστώ να πλέξω σήμερα-αύριο-μεθαύριο.

Τα άλλα δύο είναι -για τι άλλο;- για stock και τα πήρα επειδή μου αρέσει το χρώμα τους. :D

Να αναφέρω ότι είμαι ταπί;

Στο τέλος θυμήθηκα ότι έπρεπε να πάρω και μπαταρίες, γιατί αυτές του ποντικιού τα φτύσανε πάλι (σε ένα μήνα! πως τα καταφέρνει έτσι!), αλλά μου λείπανε δύο ευρώ...

Αλλά δεν είμαι σε θέση να παραπονιέμαι. Όχι, όχι. Ειδικά όταν περνάω από ένα από τα πιο αγαπημένα μου καταστήματα (το Χαρώ, το! φυσικά!) και βρίσκω 

αυτό:


μόνο με 4 ευρώ!

Είναι θεϊκό, βολικότατο και αναρωτιέμαι γιατί τόσο καιρό δεν έχω πάρει ένα, και χρησιμοποιώ βελονάκια. :P:P Α, ναι δεν το ξέρατε; ο πιο πρακτικός τρόπος να μεταφέρεις μαζί σου βελονάκια χωρίς να τα χάνεις ή να τα ξεχνάς δεξιά-αριστερά ή να ανησυχείς μήπως τα αρπάξει ο γάτος, είναι φυσικά τα μαλλιά. Και κρατάνε την μαλλούρα μακριά από το πρόσωπο και δεν χάνονται. Κουλ, ε;


Στο κατάστημα, είδα και ένα ρολόι τοίχου που το λιμπίστηκα και παίζει να το πάρω και αυτό. :P Άλλη φορά όμως.


Και τώρα θα σας παρουσιάσω την σημερινή μου δημιουργία. Που δεν έχει σχέση με πλέξιμο, αλλά τις σημερινές αγορές:



Δεν είναι πολύ γαμάτη; ανυπομονώ να την φορέσω! Έλα μου ντε όμως που κρύο δεν λέει να βάλει και δεν μπορώ να φορέσω τα νεοαποκτηθέντα μου ρούχα... :(

Btw, πρώτη φορά ανυπομονώ να έρθουν τα κρύα και οι βροχές..  what's wrong with me?

Όπως και να έχει, έχω και μια ανακάλυψη να μοιραστώ μαζί σας. Πριν μερικές μέρες,  ενώ έψαχνα για ελληνικά blog της προκοπής, σκόνταψα πάνω στις μικροαστές, μια online νουβέλα σε στυλ Sex and the City, αλλά προσαρμοσμένη στα μέτρα της Αθήνας. Παρότι με τις πρωταγωνίστριες δεν ανήκουμε στην ίδια ηλικιακή ομάδα, η γραφή της νουβέλας είναι τόσο διασκεδαστική και ρέει τόσο φυσικά που φτάνεις να διαβάζεις τα κεφάλαια μονορούφι χωρίς να το πάρεις χαμπάρι. Την προτείνω, δοκιμάστε την.

Α! και ξέχασα! έβγαλα κάρτα για την Δημοτική Βιβλιοθήκη! Επιτέλους, μετά από τόσα χρόνια που λέω ότι θα το κάνω και το παρατάω... ^^





No comments:

Post a Comment