Σου θυμίζουν από που έρχεσαι, ποιός είσαι. Σε κρατούν επαφή με αυτή την πατρίδα, την οποία για διάφορους λόγους δεν έχεις την ευκαρία να ζεις. Ένα τέτοιο παράδειγμα, είναι οι παραπάνω σημαίες.
Η εισαγωγή "πατριωτικών" στοιχείων, όπως οι σημαίες, στην τέχνη μπορεί να έχει αλλοτριωτικό αποτέλεσμα, αλλά όχι όταν αυτή σχετίζεται με προσωπικές επιθυμίες, στόχους, σκοπούς. Η τέχνη σε όλες τις μορφές της πρέπει να ξυπνά ανθρώπινα συναισθήματα, τότε μόνο εκπληρώνει τον πραγματικό σκοπό της.
Για τις ελβετικές μου ρίζες, ένα τέτοιο αντικείμενο μπορεί απλά να μην σημαίνει τίποτα, για την συνείδησή μου όμως, αρκετά. Επειδή η ζωή ακολουθεί πολλούς και διαφορετικούς δρόμους είναι εύκολος ο αποπροσανατολισμός. Οι επιθυμίες μας όμως - οι επιθυμίες μιας ζωής - παρότι μπορούν να επηρεαστούν, είναι απαραίτητο να είναι ξεκάθαρες κάθε στιγμή, διαφορετικά μπορεί να στοιβαχτούν στα συρτάρια της μνήμης με την επιγραφή "προσωρινά μη χρήσιμο",
. . . και να φτάσει πολύ αργά η στιγμή που θα αναζητήσουμε και θα ξεσκονίσουμε τελικά τέτοια σημεία της μνήμης μας . . .
[Note: Το συγκεκριμένο post μπορεί να φαίνεται λιγάκι άκυρο, αλλά πιστεύω πως αποτελεί ένα μέρος των σκέψεων και της ψυχολογίας μου τις τελευταίες μέρες. Γι' αυτό και τα σημεία που κανονικά θα τροποποιούσα, παραμένουν ανέπαφα.]
Είναι ενδιαφέρον που οι τίτλοι είναι στα γερμανικά.
ReplyDeleteΓιατί δεν δοκιμάζεις μια φορά να γράψεις και το κείμενο στα γερμανικά. Προσωπικά θα το διάβαζα (με το λεξικό δίπλα γιατί δεν ξέρω γερμανικά).
Ευελπιστώ κάποια στιγμή να καταφέρω να γράψω και στα γερμανικά.. δυστυχώς ο γράπτος λόγος στα γερμανικά δεν είναι από τα δυνατά μου σημεία.. :\
ReplyDelete